Nullarbor - South West Australia and Perth

Hallo allemaal,

ik wil dit verhaal graag beginnen met te vertellen dat het hier in Perth op het moment van schrijven 30 graden is met geen wolkje aan de lucht en dat het al zo is vanaf het moment dat we gearriveerd zijn en het de komende ook nog zulk weer blijft. :-D

Voor iedereen die het verhaal nog niet heeft weggedrukt, zullen we hieronder vertellen over de afgelopen twee weken.

Maandag 7-1

Onze laatste dag in Adelaide waarbij we rustig zaten te ontbijten voor het tentje toen er ineens sensatie was!!!! In het park naast de camping waren 2 fietsers op elkaar geknalt en de ambulances en brandweer parkeerden zo voor onze tent en gingen via het hek naast onze tent het park in. Ik had zelfs nog een belangrijke taak om de brandweer te vertellen waar ze heen moesten lopen als ze arriveerden. Gelukkig kon ik deze taak zittend op mijn stoel uitvoeren en ondertussen naast het wijzen met 1 hand ondertussen mijn cornflakes opeten.

Na dit enerverende begin van de dag, zijn we even met de auto door Port Adelaide gereden. Veel grappige oude gebouwtjes. Vervolgens zijn we vertrokken naar Whyalla waar we zouden overnachten. Via Port augusta was dit 400 km. Omdat we hadden gelezen dat we ook met de ferry konden en dit veel kilometers zou schelen, wilden we dit proberen. Maar aangekomen in dit plaatsje was de ferry net vertrokken. Hij vaart ook maar 2x per dag en was 140 dollar voor een enkeltje. Toen maar besloten om gewoon over land te gaan. Viel niet helemaal mee omdat het weer boven de 40 graden was met rijden. Whyalla stelde niet zoveel voor, net zoals veel andere steden die we tegenkwamen vooral havens om al het graan te verschepen.

Dindsag 8-1

Zuidwaarts op de Eyre Peninsula richting Port Lincoln. Mooie kuststroken gezien onderweg en vooral veel graan. In Port Lincoln vooral boodschappen gedaan voor de grote oversteek over de nullarbor. We konden nog gaan kooiduiken met witte haaien maar dat was 500 dollar p.p. Dus dat was net boven ons budget.

Woensdag 9-1

Heel vroeg wakker vandaag door de harde wind, waardoor we eigenlijk zowiezo niet zoveel hadden geslapen. We moesten wachten tot 8 uur voordat de camp kitchen openging om te ontbijten en onze spullen te pakken. Onderweg naar Ceduna hebben we in Streaky Bay genoten van onze zelfgemaakte lunch en vervolgens de 420 km volgemaakt.

Donderdag 10-1

500 km gereden naar Eucla. Onderweg foto's gemaakt van de kliffen van de Great Australian Bight. Na aankomst bij het roadhouse in Eucla heerlijk gezwommen in een mooi zwembad. Dat was een hele fijne verrassing. Onderweg zelfs nog een dingo gezien, die de weg overstak voor ons.

Vrijdag 11-1

Vandaag officieel de nullarbor plain over. 710 km lang voordat we in Norseman aankomen. Onderweg genoten van de enorme vlakte, rechte wegen (150km aan 1 stuk rechtdoor) en van de adelaars die we op en langs de weg hebben gezien. Die zaten karkassen van dode kangaroe's op te eten die langs de weg lagen. Een paar keer bleven ze zitten terwijl we langsreden en konden we goed zien wat een ontzettend mooie en grote vogels dat waren. Verder onderweg ook nog emoe's gezien.

Eenmaal aangekomen in Norseman kwamen we erachter dat het eigenlijk nog niet zo laat in de middag was door het tijdverschil. En omdat we de volgende dag iets meer dan 200 km naar Esperance zouden rijden, besloten we om dat maar meteen te doen. Dan konden we de volgende dag naar het National Park gaan. Uiteindelijk vandaag dus meer dan 900 km gereden!!

Zaterdag 12-1

Vandaag wilden we naar het NP Cape Le Grand gaan maar het was een beetje k*tweer. Dus hebben we met de auto een rondrit gemaakt langs de stranden van Esperance die heel erg mooi waren!!

Zondag 13-1

Ook vandaag was het weer een beetje bewolkt en niet heel warm maar zijn we toch naar het NP gegaan. De stranden waren ook hier weer heel erg mooi en lekker rustig. Hagelwit zand en azuurblauwe zee en als we eenmaal in het water waren, was het nog best lekker. Ook zijn we een granietrots van 200 meter hoog opgeklommen; Frenchmans Peak. Was nog best een uitdagend wandelingetje. Bij Lucky Bay hebben we op het strand 1 hele kangaroe gezien.

Maandag 14-1

Vandaag vertrokken uit Esperance en naar Albany gereden, 500 km. Albany is een industrie/havenstadje maar niet echt heel boeiend, behalve dan dat we mooi boodschappen konden doen. Daarom doorgereden naar Denmark een klein plaatsje midden in de bossen. Daar in het visitor centre een camping gevonden op een heuvel in de bossen. Hierdoor waren we ook dicht in de buurt van de strandjes die we morgen wilden gaan bezoeken. 's avonds hebben we op een rots op de heuvel naar de rode zonsondergang zitten kijken.

Dinsdag 15-1

Met opstaan was het heel bewolkt dus hadden we snel de tent opgeruimd en in de auto gelegd. Gelukkig maar want tijdens het ontbijt barstte er een enorme onweersbui los. Was dus weer geen weer om lekker strandjes te gaan bezoeken. Toch zijn we bij een aantal gaan kijken, maar de meeste wegen waren weer van gravel en dat wilden we SPike niet meer aandoen. Ook nog door de valley of the giants gereden met de enorm hoge bomen. Aan het eind van de dag zijn we aangekomen in Margaret River, een van de bekende wijnregio's in Western Australia. Daar hebben we op het strand gekeken naar de zon die in de Indische oceaan zakt. Alleen werd het steeds meer bewolkt, waardoor we er uiteindelijk toch niet zoveel van zagen.

Woensdag 16-1

Vandaag zijn we naar Bunburry gereden via Busselton. In Busselton was een jetty (pier) van meer dan 2km met aan het einde een onderwater centrum waar je alle vissen en zeedieren kon zien die daar in de zee zwommen. Alleen was het centrum gesloten toen wij daar waren door het slechte weer. We konden nog wel de jetty oplopen maar in de regen hadden we daar niet zo'n zin in.

Uiteindelijk maar gewoon doorgereden naar Bunburry waar we op de camping staan vlakbij het dolfijnen centrum. Ook in de stad nog een nieuwe memory card gevonden zodat Lynn weer mooie foto's kan maken van de dolfijnen.

Donderdag 17-1

Omdat de dolfijnen meestal tussen 8 en 12 op het strand komen, waren wij al om 8.15 binnen. Bleek alleen dat door het slechte weer de kans op dolfijnen niet zo groot was. Toen hebben we maar de verschillende aquaria en digitale voorstellingen bekeken in het centrum. Daar waren we alleen om 9 uur al mee klaar. Het centrum was niet zo groot. Uiteindelijk hebben we maar een beetje gekaart en gewacht maar toen er om 12 uur nog steeds geen dolfijnen waren gesignaleerd zijn we vertrokken.

s'middags beetje door het stadje gereden en gewandelt. Bij een computerwinkel nagevraagd hoe duur het was om de foto's van de memory stick/memory card terug te halen omdat er blijkbaar een virus op zat. Dat ging ongeveer 100 dollar kosten dus dan maar even geen foto's. Dat is ook de reden dat we nog geen foto's op de site hebben gezet. De meeste pc's in die reisbureautjes hebben namelijk virussen dus durven we die nu niet meer te gebruiken. Dus voorlopig nog even geen foto's.

Vrijdag 18-1

Dolfijnen spotten poging 2!!!!

Vandaag weer om 8.15 bij het centrum en toen we binnenkwamen was de eerste dolfijn al gesignaleerd op het strand. Dus snel de tas op het strand gelegd en het water ingelopen. We stonden in het water tot boven onze knieen en de dolfijn zwom dan op minder dan een meter voorbij!! De 1e dolfijn was al bijna 3 meter lang dus dat was ook erg leuk. Soms zwom ze dan even weg en dan kwam ze weer terug. En als de dolfijn vertrokken was, gingen we weer op het strand wachten. Toen kwam de 1e dolfijn weer terug en deze keer met haar dochter. En daarna kwamen ze nog een keer terug met ze drieen. Zo ging het eigenlijk de hele ochtend door, wachten, water in voor een kwartier en dan weer wachten. Ze kwamen echt heel dichtbij en volgens Lynn was het: Heel heel heel heel heel leuk en ik vond het ook best leuk.

Om 12 uur zijn we weer vertrokken want ze zouden niet meer terugkomen. daarna zijn we naar Perth gereden en na een beetje zoeken eindelijk de camping gevonden.

Zaterdag - Zondag

Met de bus de stad in, beetje door de stad gelopen, reisbureau gezocht om te kunnen internetten. Hier meteen op banenjacht gegaan op internet. Vervolgens ook verschillende recruitment bureaus opgezocht om op maandag langs te gaan. Verder vooral veel cv's verstuurd. Daarna ook nog naar Kings Park gelopen, gelegen op een heuvel, waar je een mooi uitzicht hebt van Perth.

Maandag tot Heden

Op maandag zijn we in onze 'nette kleren' langsgegaan bij de verschillende recruitment bureau's gewapend met onze cv's. Vervolgens weer e-mail checken of er reacties binnen waren gekomen en weer op zoek naar nieuwe vacatures. Zo gaat het nu al 3 dagen. Lynn kreeg gister wel een baan aangeboden in een koel-en vrieshuis om kaas in dozen in te pakken; omdat ze ervaring had met kaas :-) Lynn zag het niet zo zitten om in de kou te werken terwijl we daarom juist NL zijn ontvlucht.

Helaas dus nog geen baan gevonden maar we blijven het gewoon iedere dag proberen. We houden jullie op de hoogte en anders staan we gewoon over een paar weken weer voor jullie neus!!!

Geniet van het ijs en de sneeuw, dan genieten wij van de zon!!!

Spreken jullie snel weer!!!!

xxx-jes

Lynn en Sven