We survived the Gibb River!!!

Eindelijk na 3 weken kunnen we weer eens wat van ons laten horen aan het thuisfront. Wij hebben bijna 3 weken lang geen bereik gehad met de telefoon en al helemaal geen Wifi gehad omdat we veel tijd hebben doorgebracht in the middle of nowhere.
We hebben wel een super mooie trip gehad en veel gezien en gedaan.

Nadat we het vorige verhaal hebben gepost zijn we vanuit Kalbarri in 1 dag naar Coral Bay gereden, dus was zo'n 700 km. We wisten dat Coral Bay klein was, maar zo klein hadden we toch weer niet verwacht. De weg naar Coral Bay was vooral erg saai, net zoals bijna alle wegen door West Australie, zie je niet zo veel boeiend om je heen, zijn de wegen vooral recht en kom je heel soms een auto tegen. Maar in Coral Bay aangekomen zagen we een mooie blauwe zee en een strandje. Coral Bay bestaat eigenlijk uit 2 campings, een heel klein supermarktje en een paar shops waar je de tours kan boeken. Nadat we een plekje hadden geboekt op de camping, hebben we ook een trip naar het Ningaloo Reef geboekt en dan vooral om naar de grote Humpback Whales (bultrug walvissen) te gaan kijken. Er waren alleen meer mensen die een andere tour wilden doen, voornamelijk om met manta roggen te gaan zwemmen, maar die tour was veel duurder dus dat wilden wij niet doen. Door een gelukje mochten wij nu voor bijna dezelfde prijs als die walvis tour mee met die andere tour waar we dus 2 keer gingen snorkelen, met de mantaroggen gingen zwemmen en ook nog een naar de walvissen gingen kijken, dus dat was mooi meegenomen. Het snorkelen zelf was niet spectaculair en een beetje hetzelfde als het Great Barrier Reef, maar Lynn heeft wel een schildpad gezien. De Manta roggen waren echt super groot en zwommen een 2 meter onder ons. Maar het grote hoogtepunt waren toch wel de whales. Er waren 2 volwassen walvissen en 1 kleintje, voor zover je ze klein kunt noemen. Het was echt fantastisch om zulke grote dieren van zo dichtbij te zien. Helaas moeten jullie nog ff op deze foto's wachten want die staan op Lynn haar oude camera en die heeft het begeven dus konden we de foto's er ook niet meer afhalen. Van Coral Bay zijn we naar Exmouth gereden maar dat stelde niet zoveel voor dus hebben we daar alleen overnacht.

Van Exmouth zijn we de volgende dag vroeg vertrokken om naar Karijini National Park te rijden. Dit was ook weer zo'n 8/9 uur rijden. Daar hebben zijn we 2 dagen gebleven en hebben we veel gewandeld en hele mooie dingen gezien. Dit national park bestaat uit allemaal gorges, dit zijn kloven met hoge rotswanden waar water doorheen stroomt. In 1 gorge moesten we door het water lopen en klimmen en klauteren door smalle spleetjes, dat was super leuk. Alleen hebben we veel over dirt roads gereden en echt werkelijk alles wat rood, want Karijini ligt dichtbij Newman in de woestijn. Dus onze nog witte huur auto was nu rood net zoals onze kleren en schoenen. Maar dit was 1 van de mooiste national parken die we hebben gezien hier in Australie. 

Hierna zijn we doorgereden naar Port Hedland, een niet boeiend kustplaatsje met een grote haven. Daar hoorde we op de camping van de "staircase to the moon" en dat die vanavond en de avond erna te zien zou zijn. Dit fenomeen komt een paar maanden van het jaar voor, alleen in de buurt van Broome en dat kun je elke maand 3 avonden achter elkaar zien. De maan komt dan op vanachter de horizon, net zoals de zon normaal opkomt. En doordat het laagwater is, vormt de schittering van de maan op het water alsof er een trap naar de maan ontstaat. We hadden een mooi plekje in de duinen bemachtigd en het was een heldere avond, dus we konden het goed zien en het was inderdaad heel bijzonder. Lynn heeft geprobeerd er een paar mooie foto's van te maken maar dat is nog niet zo makkelijk,

De volgende dag zijn we naar Broome gereden, van Port Hedland was dat ook weer iets van 600/700 km. Broome is een erg klein maar gezellig stadje. Daar zijn we met onze 4x4 het strand van Cable Beach opgereden om naar de bekende zonsondergang te kijken, en ook dat was weer super mooi. Daarna wilden we nog een keer de staircase to the moon gaan bekijken en hadden we gehoord dat je bij een hotel een heel mooi uitzicht had. Dus zijn we daar heen gereden en hebben we wat drinken besteld en stonden we net zoals heel veel andere mensen te wachten tot de maan zou verschijnen, maar het was heel erg bewolkt dus kwam de maan maar niet. Maar gelukkig hadden wij het al gezien. 

De volgende dag ging ons grote avontuur beginnen, namelijk de Gibb River Road. Dit is een gravel road van 660 km lang waar je alleen met een 4x4 kan rijden. In Derby nog even wat laatste dingen ingeslagen, waaronder een zak ijs voor in de koelbox, want we zouden voorlopig geen normale camping meer hebben met een koelkast. Onze eerste stop was Windjana Gorge. Hier hebben we in het national park ons tentje uitgeklapt en zijn we de volgende dag in de gorge gaan wandelen. Je mocht hier nergens zwemmen en dat wilde je ook niet want er lagen ongeveer 80 freshies in het water en op de kant te zonnen. Freshies noemen ze hier de zoetwater krokodillen. Deze zijn kleiner en minder gevaarlijk dan de salties, de zoutwater krokodillen. Maar toch raadden ze je aan 5 meter afstand te houden. In de Gorge hebben we dus heel veel freshies gezien die daar wonen, dat was heel leuk, daarnaast was het ook een prachtige Gorge. 

Na deze wandeling zijn we doorgereden naar Tunnel Creek. Een rivier die in een grot door loopt, waar je zonder gids doorheen kan lopen. 'Helaas hadden wij niet zulke goede zaklampen en was het behoorlijk donker dus hebben we niet het einde gehaald maar was het toch wel bijzonder. Daarna zijn we terug gereden naar de kampeerplaats van Windjana Gorge. Ik had een keer op tv gezien dat je met zonsondergang naar het water waar alle freshies liggen kon gaan en dat de vleermuizen dan vlak boven het water vliegen om te eten en drinken en dat dan de freshies uit het water springen om de vleermuizen te pakken. Dat wilden wij natuurlijk ook wel zien en horen, maar Lynn heeft wel even gevraagd aan de Ranger of dat echt waar is en of het gevaarlijk was om dat te lopen, dit was het niet echt dus zijn we daar heen gegaan. Helaas hebben we bijna een uur op een boomstam zitten wachten en zijn we lek geprikt door muggen, maar hebben we geen freshies uit het water zien springen en ook vrij weinig gehoord. 

De volgende dag zijn we de Gibb river road vervolgd en zijn we afgeslagen om naar Bell Gorge te gaan. Dit was weer een mooie gorge met aan het einde van onze klim een mooie poel en waterval, dus daar hebben we even een verfrissende duik genomen.  Op de terugweg naar de Gibb river road, reed Sven over een grote steen en hadden we ineens een lekke band. Dus dat werd een bandje verwisselen. Gelukkig kregen we al binnen 2 minuten hulp van 2 aardige Ozzies en hebben hun de band verwisseld, dat ging toch iets soepeler dan wanneer wat het doen. Hun raadden ons aan om 5 km verderop te stoppen bij de Imintji Store, dit is een roadhouse en een klein winkeltje. Daar zat ook een garage die banden repareert. Dus daar zijn we heen gereden en hebben we de auto neer gezet en daar heeft Neville onze band geplakt. Terwijl hij daarmee bezig was gingen wij even lunchen en hebben we de lekkertje en grootste hamburger ooit gegeten. Dus dat was wel grappig dat we ergens midden in de Kimberley's (zo heet het gebied) zo'n hamburger ophebben, dus een geluk bij een ongeluk. Band weer geplakt en toen zijn we verder gereden met de reserveband naar Manning Gorge. Daar hebben we op een leuke campground (zonder douche maar MET wc) kampvuurtje gemaakt en lekker geslapen. De volgende dag zijn de Manning Gorge ingegaan en aan het einde van de wandeling kwamen we weer bij een heerlijke zwemplek uit met watervalletje. 

Toen wilden we naar de volgende roadhouse rijden om daar te overnachten, maar na een klein foutje kwamen we erachter dat het deze roadhouse nog een stukje verder was dan gedacht, dus toen moesten we even op zoek naar een andere overnachtingsplek. Uiteindelijk zijn we gestrand op een plek aan een riviertje, zelfs zonder wc. 

De volgende ochtend vroeg vertrokken naar Home Valley. Dit was een mooie station met koeien en paarden maar ook met mooie camping, zwembad, restaurant en gezellige bar. Hier waren we vroeg in de middag dus de rest van de dag hebben we lekker aan het zwembad gelegen, lekker geluncht, savonds gedoucht en een aantal drankjes gedronken in de bar. Er was op dat moment ook een liefdadigheids ralley, 200 oude auto's die voor een goed doel in 3 weken Australie door reden, alleen maar over dirt road. Dus het was behoorlijk druk in de bar en wij hadden al een aantal drankjes op toen we aan de praat raakten met een paar mannen die daar aan mee deden, en toen was het nog wel ff gezellig. Alleen moesten wij nog een stukje rijden naar de campground, want dat lag aan de rivier, dus dat moesten we nog ff in de donker zien te vinden. 

De volgende dag zijn we een stukje verder gereden op de Gibb River en zijn we afgeslagen naar de Emma Gorge. Na een stukje wandelen kwamen we bij misschien wel de mooiste gorge die we hebben gezien. Een lekkere waterpoel met mooie waterval. Daar hebben we heerlijk een tijdje gezwommen en zitten genieten van het uizicht. S'avonds hebben we bij El Questro op de camping geslapen. 

De dag daarna zijn de weer vroeg opgestaan, eigenlijk zoals elke dag want je word om 6 uur/half 7 al wakker van het licht en de vogels. We wilden namelijk om 7 uur bij de hot springs zijn, want we hadden al gehoord dat het daarna heel druk werd. 
De hot springs waren allemaal kleine watervalletjes met poeltjes, maar doordat het water zo'n 30 graden was, leek het wel een beetje op een thermische baden. Du daar hebben we heerlijk een uurtje in het water doorgebracht. 

Dezelfde dag zijn we nog naar Kununurra gereden, dit was het einde van de Gibb River Road. We hebben het overleefd, met maar 1 lekke band:)

Daar hebben we een sunset cruise geboekt op Lake Argyle, het grootste meer van Australie. Het was wel mooi maar er zaten vooral veel Grey Nomads op de cruise, bejaarden! 

De dag daarna zijn we naar Katherine Gorge gereden, daar wilden we graag een kanoe huren maar toen we dat wilde boeken bij het informatiecentrum waren er geen kanoes meer beschikbaar voor de volgende dag. Toen hebben we toch maar 2 nachtjes op de camping in het national park geboekt, want dan gingen we wel wandelen, al waren we een beetje klaar met wandelen. Dus de volgende dag zijn we begonnen met wandelen maar we kwamen er al snel achter dat we heel veel kilometers moesten gaan wandelen dus zijn we terug gegaan naar het informatiecentrum en hebben we toch maar een kanoe geboekt voor de volgende dag. Dus uiteindelijk 1 dag langer daar geweest dan gepland maar we hebben we door de gorges gekanoed en op plekken gevaren waar we helemaal alleen waren. Soms moesten we de kanoe over wat rotsen tillen want dan hield het water op en dan ging het in de volgende gorge weer verder. 

De volgende dag hadden we Kakadu National Park op de agenda staan, dus zijn we daar heen gereden. Daar mochten we even leuk 25 dollar per persoon betalen voor een park pas. Nadat we het informatie boekje hadden uitgepluisd kwamen we erachter dat er niet zoveel te doen was. Je had voornamelijk veel Art Galleries, oude muurschilderingen van Aboriginals maar daar hadden we niet zo'n zin in. We wilden naar 2 watervallen gaan maar er werd aangeraden daarheen te gaan als je een goede 4x4 hebt van goede kwaliteit, en dat was bij onze auto niet echt het geval. Je moest namelijk een diepe rivier oversteken, dus dat durfde we even niet meer aan. Dus binnen 2 uur waren het national park weer uitgereden omdat er niks te doen was. 

Toen we moesten tanken kwamen we bij een heel leuk roadhouse terecht en het zag er zo gezellig uit dat we besloten daar te slapen. Daar hebben we heerlijk gegeten savonds en wat biertjes gedronken. De volgende dag zijn we een stukje verder gereden om de Jumping Crocs tour te doen. We gingen met een boot een rivier op dat vol zat met salties van 4/5/6 meter. Deze salties werder gevoerd vanaf de boot en ze sprongen echt uit het water om het stuk vlees van de stok te happen. Het was maar 25 dollar per persoon maar het was echt super leuk. 

Daarna zijn we doorgereden naar het Litchfiels National Park, daar waren de meeste plekken krokodil vrij dus konden we lekker zwemmen. Weer gezwommen in kleine watervalletjes en onder grotere watervallen. Was zeker de moeite waard voor een kleine omweg naar Darwin. 

Eergister zijn we aangekomen in Darwin. Nog 1 nachtje op de camping geslapen, de ergste camping ooit geloof ik. Erg dronken mensen en aan de drugs dus echt een goede nachtrust hebben we niet gehad. Sochtends was Lynn de was aan het opvouwen en toen kwam er ineens een soort van zwerver ff buurten bij haar. Dus snel alles ingepakt en vertrokken. Eerst alle spullen in het hostel gedropt en daarna konden we aan de grote schoonmaak van de auto beginnen, hij was namelijk behoorlijk vies, rood en stof. Naar een paar uur in de wasstraat te hebben geboend was ie wel weer aardig toonbaar en hebben we m terug gebracht naar Wicked. Daar vonden ze de auto er goed uitzien en waren er geen gekke dingen gebeurd dus hopelijk krijgen we snel onze borg van 5000 dollar terug:)

Nu een paar dagen in Darwin genieten van het heerlijke weer en waarschijnlijk worden er wel een aantal drankjes genuttigd in 1 van de vele barretjes die je hier hebt. 

We hebben 3 mooie weken gehad aan de westkust, wij kunnen iedereen aan raden om echt dezelfde trip als ons te maken, het is zoveel mooier en anders dan de rest van Australie:) 

Maandag vliegen we naar Alice Springs en gaan we een paar dagen rond rijden in het woestijn, naar Ayers Rock, the olga's en Kings Canyon. Volgende week vrijdag vliegen we naar Sydney en zaterdag is het dan eindelijk zo ver: Defqon 1:):)

Daarna vliegen we de maandag erna naar Nieuw-Zeeland dus we weten niet wanneer we weer iets zullen schrijven! Foto's volgen nog, als de wifi wat sneller is. 

Kusjes van de Ozzies