de "Meter Readers"

Heey iedereen,

We dachten, laten we nu maar weer eens een verhaaltje schrijven over wat we "allemaal" wel niet mee hebben gemaakt. Het is niet veel maar mij kennende kan ik er wel weer een aardig lang verhaal van maken;)

Een paar weken terug was de stroom om 1 uur smiddags uitgevallen in de Pitstop en is ook niet meer aangegaan. Daarom werd er besloten door manager Jay en "boss Mal" (zoals onze filippijnse collega's hem noemen) om de pitstop te sluiten totdat de stroom weer aan zou gaan. Gelukkig voor diegene die moesten werken, gebeurde dat de rest van de dag en avond niet. Dus dit was de 1e keer dat we eindelijk gezellig met z'n allen wat leuks konden gaan doen. Al snel hoorden we dat Tina langs zou komen en de karaoke set zou meenemen. Want (zoals we nu weten) zijn de filippijnen GEK op karaoke!! 

Iris, Tanel, Sven en ik zijn toen maar even snel naar de bottle shop gelopen om wat flessen wijn en bier in te slaan, want we hadden wel een beetje dorst. Bij de bottle shop was het niet normaal druk en we stonden dan ook lang in de rij maar uiteindelijk liepen we met genoeg drank terug naar huis. De rest van de avond werd er veel (mooi EN vals) gezongen en de filippijnen zorgden voor wat culinaire hapjes, daar wij alleen chips op tafel konden zetten. Uiteindelijk om 11 uur werd het toch wel een beetje bedtijd want wij moesten gewoon weer om half 5 werken. 

Sven is ook nog jarig geweest en moest op z'n verjaardag een lange dag werken dus echt heel boeiend was het dit jaar niet. En hij heeft het mooiste en leukste kado ooit van mij gekregen......een lamp!  we hadden afgesproken om dit jaar geen cadeautjes voor elkaar te kopen, ten eerste omdat we niet weten waar we hier uberhaupt een leuk cadeautje vandaan moeten halen en ten tweede omdat we proberen zoveel mogelijk geld te sparen. Maar omdat wij geen nachtlampje hadden in onze kamer en het af en toe wel vervelend werd dat het grote licht altijd aan moest als misschien 1 van ons al lag te slapen, wilden we een lampje kopen. De dag voor Sven z'n verjaardag ging ik naar een winkel en vond daar een lampje en heb dat toen maar als cadeautje aan Sven gegeven;) De volgende dag hebben we maar een aantal drankjes gedronken om Sven toch nog een beetje een jarig gevoel te geven. 

Er is ook 3 weken geleden een nieuw stelletje gearriveerd, weer uit Estland. Helaas zijn deze Esten niet zo leuk als Iris en Tanel en zijn ze erg langzaam van begrip en kunnen ze niet zo veel. De jongen die al 3 weken achter de grill staat kan nog steeds geen hamburgers maken en het meisje heeft nergens zin in en doet alles lekker rustig aan. 

Een paar dagen terug is er ook een Amerikaans stelletje aangekomen, omdat over 3 weken Karen en Junefer voor ruim een maand terug gaan naar de filippijnen. Zij zijn gekomen zodat we dan genoeg mensen hebben voor als Karen en Junie weg zijn, maar helaas hebben deze Amerikanen al na 1 dag werken gezien dat dit niks voor hun is. Dus hebben ze al besloten om weer te vertrekken. Bye Bye. 

Sven en ik hebben deze week een beetje bijgeklust naast het werk in de Pitstop. Deze week waren we de "meter readers"!!

Een paar weken terug kwam er een man in de Pitstop en die vroeg aan mij of ik mensen wist die wat extra geld wilden verdienen. Dat wist ik natuurlijk wel...Later kwam ie langs bij ons huis en heeft ie z'n nummer achter gelaten. Dat blaadje lag eigenlijk gewoon een beetje te liggen op onze kamer en we hadden niet meer gebeld. Toen kwam die man een dag voordat ie mensen nodig had weer in de Pitstop en vroeg of we nog interesse hadden, Toen heb ik ons nummer aan hem gegeven en gezegd dat Sven die dag vrij was en thuis zat. Dus hij had Sven gebeld en is daarna nog langs gegaan bij ons thuis om het een en ander uit te leggen over het werk wat ie had. Hij had 2 mensen nodig, dus wij wilde dat wel gaan doen, maar we vonden het ook wel eerlijk om iemand anders in het huis ook een kans te geven om een extra zakcentje te verdienen. Dus Karen, die toevallig thuis kwam, zag het ook wel zitten. Dus die man, Halin, heeft uitgelegd dat ze langs de huizen in Newman moesten lopen om alle meterstanden op te nemen en in te voeren in een machinetje. Hij heeft een A4-tje met uitleg over het lezen van de meters achter gelaten en kwam de volgende dag Sven en Karen ophalen om ergens te gaan oefenen om die meters af te lezen. Ik was ook meegegaan, want wij dachten dat Sven en ik het misschien konden afwisselen als 1 van ons aan het werk was in de Pitstop. Dit was duidelijk niet het plan van Halin, dus ik was voor spek en bonen mee en kreeg ook niet de kans om maar 1 meter af te lezen. Maar goed, gaf niks, Sven zou het gaan doen. Sven had het zo onder de knie, Halin was al snel tevreden en zei dat Sven zo snel mogelijk aan de slag kon. Helaas had Karen wat meer moeite met het aflezen van de meters en hij wilde met haar nog wat meer oefenen. 

De volgende dag ging Sven al aan de slag en heeft hij eerst een paar huizen samen met Halin gedaan maar als snel mocht ie zelf gaan lopen. Gekleed in een mooie geel/blauwe werkblouse, lange broek, vest met "meter reader" en een rugzak vol met flesjes water heeft Sven de eerste dag al een paar uur gelopen. Toen hij terug kwam bij ons huis zat Karen voor de deur en toen ze zag hoe Sven er bij liep en hij vertelde wat ie moest doen, had Karen er niet zo'n zin meer in. Ze zag het dus niet zo zitten om een paar uur in 35 graden langs de huizen te lopen en zei dat ik het wel kon gaan doen. 

Bij mij ging het gelukkig ook al snel vrij goed, heb ik ook een paar huizen met Halin gedaan en mocht ook al snel alleen op pad, En uiteraard ging ik hetzelfde gekleed maar ik kreeg een mooie cowboyhoed te leen van Halin. 

Dus zijn Sven en ik afgelopen week tussen het werk in de pitstop door elke dag langs de huizen in Newman gegaan om de meterstanden op te nemen. Gelukkig zitten die kastjes hier aan de buitenkant van het huis, dus je hoeft niet naar binnen. Wel hebben heel veel mensen hier een hond, die niet altijd even vriendelijk zijn. Dus heeft Halin ons verboden om een terrein op te lopen of een hek door te gaan als er een hond woont, tenzij we er echt zeker van waren dat het een lieve hond was. Sven is toch wel vaak naar binnen gegaan en dan bleek het wel een lieve hond te zijn, maar ik heb lekker op een briefje opgeschreven dat er een hond woont, we kregen namelijk ook gewoon betaald om dat op te schrijven. 

We zijn veel gekko's tegen gekomen die hun huis van de meterkast hadden gemaakt en zodra je het klepje omhoog deed schrokken ze wakker. Daarnaast zijn we ook veel spinnen tegen gekomen, waaronder ik de Redback spider heb aangetroffen in een kastje. Dit is eigenlijk een klein zwart spinnetje met een rode vlek op z'n rug maar wel 1 van de giftigste spinnen van Australie, dus heb ik op gepaste afstand de meters afgelezen. Daarnaast hebben we veel verschillende huizen gezien, van mooie moderne (op de Newman way) tot 1 grote vuilnisbeld huizen gezien. Sven is erachter gekomen dat sommige Aboriginals wel gewoon een huis hebben, maar het huis van binnen leeg is en ze op matrassen buiten voor de deur slapen. 

Maar het was wel grappig om te doen en als het goed is krijgen we over een paar dagen wel een lekker bedrag cash in het handje, dus daar deden we het voor. En Halin heeft over 2 maanden weer mensen nodig, dus als we echt zoveel geld krijgen als we verwachten dan doen we het over 2 maanden gewoon weer een weekje. 

Vanmorgen hebben we afscheid genomen van Iris en Tanel:( Erg jammer, was echt een leuk stelletje en konden we het goed mee vinden. Gister zijn we daarom voor een late lunch/vroeg diner gezellig met Tina, haar vriend Matt, Jay C, Karen en Tanel en Iris naar de Capricorn geweest. Dit is een roadhouse op 15 minuten van Newman. Erg leuke steakhouse langs de weg, midden in de desert. Was super gezellig, lekker gegeten en wijn gedronken. Toen weer terug naar Newman, Sven en ik moesten weer werken 's avonds, de rest is nog verder gegaan met drinken at Tina's place. Toen wij thuis kwamen na het werk waren Iris en Tanel aardig tipsy, dus hebben wij ook maar wat drankjes ingeschonken en hebben we er nog een hele gezellige avond van gemaakt. Toen Junefer thuis kwam, kwam er een fles Jack Daniels op tafel en heeft hij weer wat filippijnse lekkernijen klaar gemaakt. Even later werd Tanel door Iris naar bed gestuurd omdat ie te dronken was. Kortom, was een erg gezellige laatste avond voor hun maar ook voor ons. 

Vanmorgen hebben we ze gedag gezegd en zijn we terug in bed gekropen, Sven moest om half 11 beginnen vandaag en ik was vrij. Ik heb nog een paar uurtjes wat meters afgelezen en dat is nu ook klaar, dus wachten we nu met smart op het welverdiende geld:)

Nou dat waren onze avonturen weer in het altijd spannende Newman! 

Tot de volgende keer!!!

Dikke kus van ons